Home Geen categorie Rondneuzen in Abbey Road

Rondneuzen in Abbey Road

0

Wie kent de studio in Londen niet: Abbey Road. Een studio met een ziel. Een beroemd icoon onder wereldbands. Een bedevaartsoord voor Beatle-fans. Wij mogen op uitnodiging van Bowers & Wilkins – ruim 25 jaar hofleverancier van luidsprekers voor Abbey Road – even rondneuzen in de studio’s, masterruimtes en edit-rooms. Uniek natuurlijk. En voor u: gelukkig hebben we de foto’s nog! 

Ingang Abbey Road Londen
De ingang van Abbey Road in Londen. Het lijkt niet groot, maar schijn bedriegt!

Het pand stamt uit 1831 en laat eigenlijk niet heel veel zien van de iconische status van dit pand. Het lijkt ook helemaal niet groot en eerlijk gezegd zijn we niet bijster onder de indruk. Boven de ingang zien we dat dit toch echt de beroemde studio’s zijn waar onder meer de Beatles hun albums en singles hebben opgenomen. We moeten echter niet vergeten dat veel meer bands hier hun muziek hebben opgenomen. Denk aan Alan Parsons, Blur, The Darkness, Dido, Pink Floyd, Radiohead, U2, etc. Hier staat een complete lijst.

No pictures!

Als we even wachten in de receptie van Abbey Road, wil – begrijpelijk – één van de medejournalisten een foto nemen. Dat wordt niet gewaardeerd en de receptionist wijst streng op het plaatje bij de deur: No Pictures in public area’s. En dat nemen ze dodelijk serieus. Als we vragen of het elders wel mag, wordt even overlegd. na overleg laten ze weten dat het wél toegestaan is om de studio’s zelf en de apparatuur die in de mixruimtes staat, op de gevoelige plaat te leggen. Gelukkig maar: het zou zonde zijn om daar zonder ook maar één foto weg te gaan.

Drie studio’s

Studio 1 van Abbey Road
Studio 1 is een gigantische zaal. Bedoeld voor het ‘grote werk’, zoals symfony orkesten, filmmuziek en game-opnames.

Onze tourguides, Gareth en Jim, nemen ons in eerste instantie mee naar Studio 1. Een gigantische zaal die bedoeld is voor opnames van orkesten. U zou echt niet kunnen gokken dat er zo’n zaal achter de gevel van het pand schuilt. Er kunnen ongeveer honderd mensen in de akoestisch bewerkte zaak. De parketvloer heeft een huislijk visgraatmotiefje. Een grappig detail is dat deze vloer elke twee jaar wordt bijgeschuurd en gelakt, om de akoestische eigenschappen gelijk te houden.

Behalve klassieke stukken, gebruikt Abbey Road de zaal ook voor filmmuziek, gamemuziek en ander groot werk waarbij ruimte essentieel is. Het zijn nieuwe tijden. Jim en Gareth laten weten dat de studio steeds vaker voor filmische projecten en games wordt ingezet. Grote projecten met strakke, hectische deadlines die nog weleens voor nachtwerk zorgen! Jim is nog maar net bekomen van een deadline. Een deadline waarbij de muziek slechts één uur vóór de distributie van de film klaar was. “Gaat dit niet ten koste van de kwaliteit?”, vragen we. “Yes… of course”, antwoordt hij eerlijk. “Unfortunately it does.” Maar ze hebben niet echt keus als de regisseur een kleine week voor de release besluit de complete soundtrack in de prullenbak te doen.

Mixruimte studio 1 Abbey Road
De mixruimte van studio 1… 72-kanaals mixtafel en een complete surround-opstelling. Dat is tegenwoordig vrij standaard.

Achter de glazen ruit, schuilt de mixruimte die vrij nieuw is. Een forse ruimte met een gigantisch mengpaneel (analoog; gebruikt zo’n 7000 watt!) en een complete, high-end opstelling van drie B&W 800D’s en een serie surround-speakers. Ook van B&W natuurlijk. Versterking komt van Classé. Elke 800D heeft twee versterkers: één voor hoog / midden en één voor het laag. 600 watt pure kracht. Dat moet voldoende zijn voor een stevig potje draaien. Als we vragen op hoeveel dB ze werken, meldt het duo: 86 dB (C-gewogen) met pieken tot 105 dB ongeveer. C-gewogen wil zeggen vlak. Dus ook het laag heeft geen afval. Ah: vandaar de aparte mono voor het laag…

Knusser

Mastering Abbey Road
Het masteren van opnames gebeurt natuurlijk weer in een aparte ruimte.

De overige twee studio’s zijn wat knusser, hoewel studio 2 ook behoorlijk groot is. Studio 3 blijkt meer voor solo-werk of kleine bands. De akoestiek is ook totaal anders. Geeft studio 1 echt een live-gevoel; meer galm, grootser, Studio 2 is al wat gedempter en studio 3 heeft echt een korte galmtijd. Iedere studio heeft zo zijn eigen signatuur. Een signatuur die uniek is voor Abbey Road. En hier ligt dan ook de meerwaarde volgens Jim en Gareth. Natuurlijk kan je tegenwoordig thuis prima opnemen. De apparatuur is prima en mixen op de pc gaat ook goed. Maar de akoestiek is uniek. En natuurlijk heeft Abbey Road professionals in huis die uiteindelijk een beter eindresultaat verzorgen. Denk aan mastering.

Ieder zijn mic

Neumann M50 microfoon
De Neumann M50: een gewilde microfoon. Iedere artiest heeft zijn ‘eigen’ M50!

Een erg leuk detail ligt in de vintage-apparatuur die nog steeds te gebruiken is. Hoewel we geen kaas hebben gegeten van studio-apparatuur (het is echt een andere wereld dan hifi), zien we een opvallend setje microfoons hangen in Studio 1 en Studio 2. Navraag leert ons dat het om een Neumann M50 gaat. Een unieke microfoon met een bijzonder karakter. De microfoon is nog steeds erg gewild onder muzikanten. Sterker nog: muzikanten hebben een eigen favoriet. Iedere M50 heeft weer een subtiel verschil, waardoor artiesten om een specifiek serienummer vragen… wat een wereld.

Als er allerhande unieke apparatuur staat, zijn ze dan niet bang dat artiesten in een dolle bui iets unieks slopen? “Nee, niet echt”, zegt Jim. “Het ego stopt bij de drempel. Ze komen hier voor een goede opname. Om hun werk te doen. En als ze hun ego’s gemasseerd willen hebben, gaan ze wel ergens anders heen. Wij doen gewoon allemaal ons werk. Net als zij als ze hier zijn.” Duidelijke taal!

Bang voor de waarheid

B&W Nautilus 800's in élke mixruimte, demo-ruimte en masteringkamers.
Bowers & Wilkins is hofleverancier bij Abbey Road. En met goede reden: nietsverhullende speakers. Sommige geluidstechnici zijn bang voor de 800’s!

Bowers & Wilkins heeft al 25 jaar geschiedenis binnen Abbey Road. In eerste instantie leverde het bedrijf de Nautilus voor klassieke opnames. Een uitstekende luidspreker: eerlijk, open, kritisch. Maar niet geschikt voor rock- of filmmuziek, omdat hij simpelweg niet hard genoeg kon. De nieuwere versies kunnen dit wél. Na enkele proeven, prototypes en doorgebrande tweeters dan.

Niet alle geluidstechnici omarmden de B&W’s. Ze waren bang voor de B&W omdat ze zo ontzettend detailrijk en kritisch waren. Alles was hoorbaar: een krakend krukje, een microfoon die net niet goed staat of een airco die nog licht blaast. En natuurlijk fouten in balans, editing en mastering. Echter: hoewel het meer werk veroorzaakte, is het resultaat wel beter. En daar gaat het om!

Conclusie

Het is bijzonder fascinerend – en natuurlijk ook gewoon erg leuk – om een kijkje achter de schermen te nemen in zo’n beroemde studio. Een studio met een ziel. Een studio met bijzonder veel geschiedenis. Voel je het? Ja… dat is voelbaar. Al is het maar vanwege de constante stroom over het zebrapad en de talloze graffiti op de muren. Echter, ook de studio’s ademen muziek en geschiedenis. De apparatuur achter de schermen is gelukkig meegegroeid met de tijd. Prachtig spul waar ook de kritische oren erg blij van worden!

×