Iedereen heeft wel zo’n moment: kippenvel, gelukzaligheid… verdwijnen uit het hier en nu… muziek… “Damn… dit is gaaf… dit is anders… Dit is wat ze bedoelen met muziek.” Jep… verslaafd. Â
Ik ken dat moment nog goed. Ik loop als 22-jarig studentje Hifi Studio Wilbert in Utrecht binnen. Er staan namelijk twee heerlijke Infinity’s Kappa 6.2 in de etalage voor 600 euro. Tweedehands natuurlijk. Ik had werkelijk geen idee wat Infinity is. Ik was pas net een beetje bezig met een NAD receiver (type ben ik even kwijt. Oud in ieder geval) en een paar oude Chario-speakers uit de koopjeskelder van Staffhorst (wat later RAF is geworden). Die hadden mijn Philips 900-serie met Pioneer speakers vervangen. Dus helemaal groen was ik niet. Maar toch…
Die eerste noten
Ik stap de deur binnen en spreek de vriendelijke man aan. “Goh… die Inifinity’s… Kan ik die eens beluisteren?” Geen probleem natuurlijk. De beste man zette ze zelfs boven in de betere luisterruimte voor me neer op een waanzinnige set van Densen (had hij ook nooit moeten doen, want toen wilde ik meteen een B300XS… die er ook is gekomen natuurlijk). Hij legde geduldig een cd van Seal in de cd-lade… shzzzzz… klik. Play… Het heerlijke geluid van een high-end cd-speler.
Poe… zo heb ik Crazy nog nooit gehoord! Dit Ãs gewoon Crazy!
Ik heb daar nummer na nummer zitten luisteren. Maar die eerste noten van Seal zijn zonder enige twijfel de start geweest van mijn audio-geschiedenis. De punch… de impact. De indruk die dat achter heeft gelaten: onuitwisbaar.
De beste man – later mijn collega, want hoe kan je anders je hobby financieren? – kwam nog een paar keer vragen of ik nog wat koffie wilde. “Lekker! En pak die Infinity’s maar in!” Ik heb er zeker vier jaar mee gespeeld. De volgende stap was een paar Magnepan 0.6se die een klant kwam inruilen (volgens mij voor Logans). Ook weer jaren mee gespeeld. Wat een heerlijke hobby.
En u?
Wat was uw track die uw audiogeschiedenis heeft gestart? Laat het ons weten! We zijn benieuwd!
Rond 1970 kennis gemaakt met the Moody Blues bij een vriend die zelf apparatuur bouwde. Voor mij werd een philips bouwpakket versterker in elkaar gezet en zelf heb ik de destijds grootste zelfbouwspeaekrs van Philips gebouwd. Aangevuld met een Thorens platenspeler heb ik daar vele jaren mee gedraaid. De speakers nog een keer voorzien van Magnat tweeters waardoor ze wat sprankelender in het hoog werden. Later een receiver van Yamaha met luidsprekers van B en W en daarna overgestapt op Marantz surround met speakers van Audio Spectrum. Deze Griekse luidsprekers zijn helaas niet meer te koop want ze klinken na 12 jaar nog steeds ongeëvenaard goed in hun prijsklasse. Qua muziek geniet ik van pop, jazz en klassiek.
Haha, Laissez Moi van Spectral Display ja die ken ik ook.
Heel dynamisch nummer maar ik kocht de Lp eigenlijk voor Thre’s a Virus going round , wat ik gewoon een gaaf nummer vindt dat overigens vreselijk overstuurd op de plaat en helaas ook zo op de CD staat .
Maar mijn audiofiele klik kwam door Jean Michel Jarre’s Magnetic Fields , de stereo effecten op dit album sloegen werkelijk alles voor mij .
Destijds beluisterde ik deze muziek door de Pioneer hoofdtelefoon en de Philips combiset van mijn ouders.
Later kocht ik zelf een BRAUN alelier set waarmee ik veel plezier heb gehad en waarvan ik nu nog de A1 versterker als pré voor een Quad 404-2 gebruik.
Gr. Andre.
10 CC – I’m not in love.
Dat was thuis bij een verkoper van de Radiobeurs in 1975. Hij had een Dual platenspeler, een Bose versterker en 901 boxen. Een onvergetelijk moment!
Om even terug te komen op die plaat van Seal. Het is een Trevor Horn productie van het eigen ZZT label. Het is een erg fraai opgenomen plaat, en ik heb die plaat op veel verschillende audio kunnen horen. Zelfs op matige audio komt de plaat goed over. En ik heb de plaat in een doos in de opslag voor later, want ik speel geen cd’s meer (door het toedoen van streamen en vinyl).
Wanneer begon mijn audiogeschiedenis?… Ik was vooral geboeid door muziek, net zoals John Miles zijn nummer ‘music was my first love’.
Mijn aanraking met audio waarmee ik zelf mijn eerste set had waarmee ik echt tevreden was, en hoorde dat goede audio echt een verschil maakt was met mijn eerste NAD versterker met twee JBL luidsprekers. Het eerste nummer wat ik erop afspeelde was Fantasy van Earth – Wind – and Fire. Dat klonk zo open en fijn dat ik zei tegen pa, dit is fantastisch!
Music first, deze filosofie is raak.
Even tellen:
Muziek: Seal
Apparatuur: Infinity’s Kappa 6.2, NAD receiver, Chario-speakers, Philips 900, Pioneer speakers, B300XS, shzzzzz… klik. Play (het geluid van een CD lade), Magnepan 0.6, Logans
1 x muziek
8 merken
Dat klinkt toch echt als een verslaving aan apparatuur 🙂
Het is maar hoe je het leest. Daarbij is dit een website over audio-apparatuur. Niet zozeer muziek. Al hoop ik dat de lezers van Alpha de apparatuur – hoe tof ook – zien als een middel om muziek nog mooier weer te geven om zo meer te genieten. Dat geldt voor mij in ieder geval wel. Neemt niet weg dat ik enorm kan genieten van een mooi stuk hifi.
Mijn verslaving begon met de aankoop van Crime of the century van Supertramp. Weergaloos mooi album en het verveelt tot op heden nog nooit: sterker nog, het wordt me steeds meer duidelijk hoe geniaal dit album in elkaar zit
Het begon bij mij in de jaren zestig met het voorspellen van de top 10 van de beroemde top 40 via formuliertjes van Ola ijs.
Toen ik 13 was kon ik van het gespaarde geld een Philips koffergrammofoon kopen met als eerste single Tin Soldier van de The Small Faces en een Rolling Stones Lp.
Daarna is het HiFi virus niet meer verdwenen, nu een eigen luisterkamer met daarin apparatuur van Magnepan, Audio GD, Sony, Sonos en Pro-Ject.
Het is en blijft een geweldige hobby apparatuur en luisteren naar muziek.
50 jaar geleden met een Philips draaitafel met GP-400 element, Philips zelfbouw boxen met M9710 speaker en een Pioneer SX440. De eerste LP was van Simon & Garfunkel, Bridge over Trouble Water. Zelfs m’n vader vond dat toch wel goed klinken ! De LP heb ik nog. Soms leuk om de draaitafel aan te zetten en dezelfde muziek te beluisteren over de streamer. De LP klinkt nog steeds verassend goed (en mooie muziek, ook na 50 jaar). Nu veel plezier met Tidal. Verbluffend goede kwaliteit.
Jethro Tull met hun LP Stand Up (1969) op een oude Philips koffergrammofoon (armpje flink naar rechts trekken om te starten!). Dit speelde dubbel mono over twee ontmantelde buizen radios. Schokkend, maar dan vooral voor mij persoonlijk, toen ik zijdelings reikte en met 1 hand in de open trafo greep voor houvast. Daarna een lange weg via Wharfedale zelfbouw speakers, Pioneer magnetostatic headphones, Janszen electrostaten, KEF 104.2 en daarna snel terug naar electrostaten.
Dag Jaap, is meer dan 30 jaar geleden met een nummer dat vandaag de dag niemand kent. Zoek maar op op Spotify;
Laissez Moi van Spectral Display, gehoord op Synthese 1 en 3, volgens mij destijds aangestuurd zware Luxman versterker.
Blijft leuke muziek om speakers ‘Op hun donder’ te kunnen geven.
Gr. Simon
Bij mij was dat nog met met singeltjes van de Stones op een Dual ding met de deksels als luidspreker,