Furutech is een Japans high-end merk dat zich met name richt op lichtnetproducten. U kunt denken aan filters, netkabels, wandcontactdozen en talloze stekkers. Echter, ze fabriceren ook car-audio producten en enkele specialistische artikelen voor de lp-markt. Wij bekijken vandaag het gloednieuwe filter van de Japanners: de Daytona 303E.

Er is bijna niets lastiger dan het testen van een netfilter. Er zijn namelijk talloze factoren die meespelen bij het testen van een filter. Hoe is de conditie van het lichtnet zelf? Wat voor apparaten zijn er op dezelfde groep aangesloten en hoezeer vervuilen die de lijn? Hoe gevoelig zijn de hifi-apparaten zelf voor deze storing? Zijn de digitale apparaten gescheiden aangesloten? En zo kunnen we er nog wel een paar verzinnen.

De setup

Wij integreren de Daytona 303E in ons testsysteem. (De naam Daytona verwijst natuurlijk naar de racebaan in Amerika, wat weer een verwijzing is naar de snelheid van het filter.) Het testsysteem bestaat uit een set Lentus Audio Solo?s (demoset), een Van Medevoort MA350, een TEAC Vrds-10 gekoppeld aan een  DA333 (TentLabs Tentlink gemodificeerd), bekabeling van Van Medevoort (Q-lijn) en Art Speak en als tweede digitale bron een Playstation 3. Dit alles is aangesloten op een aparte audiogroep (digitaal en analoog gescheiden).

Daytona in vogelvlucht
Furutech heeft de Daytona 303E opgetrokken uit dikke stalen en aluminium platen. Met name de aluminium frontplaat doet indrukwekkend aan. Echter, Furutech wil niet alleen het oog verleiden. De dikken platen houden ook EMI (Elektro Magnetische Interferentie) en RFI (Radio Frequency Interference) buiten.

Op het front prijkt een groot display dat met rode cijfers voltage en ampère aangeeft. Tevens is af te lezen welke zones in gebruik zijn (groepen) en wat de status is van de ?wiring?. Dat laatste is handig, want dat geeft aan of alles in fase staat. Vooral bruikbaar voor wie lichtnetkabels heeft zonder faseaanduiding. Minder doordacht ? eigenlijk onbegrijpelijk ? is dat we het display niet kunnen uitschakelen. Jammer, want wij zien de meerwaarde niet van de constante confrontatie met voltages en ampères.

Furutech heeft het Daytona-filter grofweg voorzien van drie secties: een digitaal deel, een  analoog deel en een high-power output voor versterkers. Tevens is het mogelijk telefoon, radio en tv door te lussen. Een leuk detail is dat het filter op diverse manieren automatisch is in te schakelen.

Intern heeft Furutech het ? volgens hen ? apart aangepakt. De uitgangen ? overigens allen ?non-magnetic rhodium? Alpha sockets ? voor de (eind)versterkers zijn gefilterd door de Furutech GC-303, een filter met een soort kristal in de voedingslijn. Het kristal filtert EMI en RFI, zonder dat de versterker het benauwd krijgt, zoals dat vaak het geval is met filters. Het uitgangsvermogen van de analoge uitgangen is 5250 joules.

De digitale uitgangen zijn drieledig gefilterd. Furutech laat niet veel vrij over het systeem, maar wij vermoeden een vrij steile filtering, met als eerste stap het Furutech GC-303-filter. Furutech raad het niet aan om analoge apparaten op de ?digitale? uitgangen aan te sluiten. De apparaten werken natuurlijk wel, maar het effect kan volgens de Japanners vrij teleurstellend zijn. We nemen dat direct aan.

Het effect

Laten we beginnen met te vermelden dat het effect van een lichtnetfilter enorm kan verschillen. Het is compleet afhankelijk van de intern en extern geïntroduceerde vervuiling. Hoewel we een aparte groep hebben voor het hifisysteem, twijfelen we er niet aan dat ook onze luisterruimte in Haarlem last heeft van vervuiling. Nu de vraag of de Furutech Daytona 303-E korte metten kan maken met deze vervuiling.

Allereerst sluiten we de MA350 op de Daytona aan. Er is een duidelijk verschil hoorbaar, maar of het positief is, durven we niet te zeggen. Het is overduidelijk schoner en het stereobeeld is iets breder en dieper en, zeker indrukwekkend, de dynamiek is niet aangetast. Echter, de nieuwe klankkleur bevalt ons niet helemaal. Het geheel mist fundament, waardoor het midden- en hooggebied iets te prominent aanwezig is. We besluiten de MA350 weer direct op het lichtnet aan te sluiten en de digitale apparaten te koppelen aan de Daytona. De DA333 en Teac gaan in de cd- en dvd-ingang en de PS3 gaat in de projector-socket. We besluiten ook onze Sharp DH77E lcd-tv aan te sluiten op de tv-aansluiting van het Furutech-filter.

Direct merken we dat de ware kracht van het filter in de digitale filtering ligt. Wat een enorm verschil in rust en ?schoonheid?. Sceptici kunnen er simpelweg niet omheen dat het lichtnet invloed heeft op de prestaties van een hifisysteem. De Teac en DA333 hebben overduidelijk baat bij de helpende hand van het filter. Als we een cd van Jason Mraz opzetten, horen we zo veel meer nuances en detail, waaronder een prominentere tweede stem, dat we met open mond luisteren. Het ?schattige? cd?tje swingt heerlijk! Hetzelfde effect horen we als we een van onze favoriete nummers van Coldplay afspelen: The Scientist. Pas nu horen we hoeveel detail het vrds-loopwerk doorstuurt naar de DA333.

In de beeldvorming zijn enkele opvallende zaken aanwijsbaar. Allereerst is het plaatje wat scherper. Vocalen zijn beter afgetekend en dus beter aanwijsbaar. Tevens is opvallend dat het beeld beter los komt. Met name in de presentatie naar voren. Echter in de diepte merken we niet veel verschil. Of het ?up front? karakter van de Furutech Daytona positief is, is een kwestie van smaak. Wij vinden het niet storend.

Als we tijdens een pauze even de tv aanzetten om een filmpje te kijken, zien we wat het filter doet. Er is een duidelijke verbetering in

kleur en scherpte zichtbaar. Zelfs analoge kabel-tv oogt beter. Een prestatie van niveau die zonder meer de verfijning en kwaliteit van dit filter aantoont en benadrukt.

Conclusie
We hebben een dubbel gevoel bij deze Daytona. De analoge filtering en de Van Medevoort MA350 blijkt geen goede combinatie. De versterker presenteerde wel schoner, maar miste fundament. We raden dus af eindversterkers via de Daytona te voeden. Tevens vinden we het erg jammer dat het display niet uit kan. De cijfers zullen in sommige gevallen handig zijn, maar het is geen genot er continu naar te kijken. Echter, als we kijken naar de digitale filtering, dan kunnen we niets anders concluderen dan dat het complete systeem in niveau stijgt. Zo presteert onze Sharp significant beter. Tevens horen we aanzienlijk meer verfijning en detail vanuit de Teac en de DA333. We vinden het bijna een misdaad dit filter niet te gebruiken voor deze apparaten.