Luisteren naar klassiek
Inhoud
Het Huelgas ensemble klinkt spatzuiver en iedere individuele stem is zeer goed hoorbaar. Er zijn veel klanken in iedere stem hoorbaar, het is rijk en gelaagd en klinkt heel menselijk. Je krijgt een heel duidelijk beeld welke stem waar staat. Sommige zijn vlakbij, anderen staan meer naar achter. Je zit heel dicht op de zangers. Desondanks blijft er samenhang in de zang en tegelijkertijd hoor je de verschillende zanglijnen van deze polyfonische middeleeuwse muziek. Het is prachtig! De ambiance van de kerk waarin ze zingen is echter nauwelijks hoorbaar.
In de muziek van Vaughn Williams zit veel spanning in het begin van het stuk, de dynamiek in het stuk wordt heel mooi weergegeven door de Elicit. Je hoort de miniscule bewegingen van de strijkstokken op de snaren in de tremolo’s. Ook hier zit je weer dicht op de spelers. De weergave is heel gedetailleerd, maar zonder de scope van het stuk te verliezen. De klank van de verschillende instrumenten, de violen, de altviolen, de celli en de bassen is makkelijk te onderscheiden, ook in de hele zachte passages. Er is net als met de stemmen van het Huelgas Ensemble veel gelaagdheid in de klank van de violen. Je zit echt in het stuk, het is moeilijk om wat je hoort buiten te sluiten.
De opname van Fanny Robilliard is detaillistisch en hier wordt het teveel. Je zit bijna tussen de snaren van de viool en je hangt onder de klep van vleugel.
Het karakter van de Rega inmiddels kennend verbaast het niet dat orkestopname in de ‘Alto Rhapsody’ wat hol klinkt. Het is één van de redenen waarom deze op de testlijst staat, hiermee is goed te testen of een HiFi apparaat dit met de mantel der liefde bedekt. Wat dan wel weer verbaast is hoe goed de stem van Nathalie Stutzmann wordt weergegeven. Op het moment dat het koor invalt staat er kamerbreed een koor en wordt het verschil in klankkleur tussen koor en orkest nog groter. Er is geen verstoppertje te spelen met deze versterker, alles wordt uitgelicht of het nu fraai is of iets minder fraai. Maar wat een mooie muziek van Brahms! Zo weemoedig heeft het stuk nog niet geklonken.
In de Mahler opname van het Budapest Festival Orchestra zijn veel fijne details te horen in de grote soundstage. Het orkest zit wijd uitgespreid voor je, er is veel ruimte tussen de individuele noten in snelle passages, ook als ze door grote strijkersgroepen gespeeld worden. Alleen de plaatsing van de spelers is wat diffuus. Het is alsof het geluid echoot aan de andere kant van de soundstage waardoor je niet precies kan horen waar het geluid vandaan komt.
De klank van alle instrumenten is mooi gelaagd, je hoort veel karakter van de instrumenten in het koper, de houtblazers en de percussie. Dit is een weergave van hoog niveau en de Elicit doet recht aan deze uitstekende uitvoering en bijzonder goed klinkende opname van Mahler. De Elicit heeft een zeer transparante weergave en voor liefhebbers van symfonisch werk doen weinig andere versterkers van dit prijsniveau Rega na.
Maar het meest indrukwekkend is de achteloze manier waarop de Elicit de dynamiek van deze orkestopname verwerkt. De enorme snelheid in impulsverwerking en het dwingend ritmisch karakter draagt bij aan een hele goede orkestmuziek weergave. Dit is het territorium dat meestal voorbehouden is aan versterkers met een veel hoger prijskaartje.
Het kunststukje wordt herhaald in de Prokofiev symfonie. Het enige wat gemist wordt is de dreiging die er vanuit de pauken en bassen voortdurend aanwezig is en de luchtdruk die fysiek voelbaar moet zijn als trombones en pauken voluit spelen. Het klinkt allemaal net te beschaafd. Deze symfonie moet bij vlagen klinken alsof de waanzin bezit neemt van het orkest.
De Elicit heeft voldoende grip op de bas, maar vraagt een zorgvuldige match met luidsprekers die dit geweld hoorbaar kunnen maken.
Ik heb zelf een aantal Rega versterkers in huis gehad en ik moet zeggen dat je in alinea 3 en 4 van de inleiding de spijker op zn kop slaat.
Ik heb denk ik nog nooit een betere omschrijving van de Rega house sound gelezen. En daar word ik blij van!