vrijdag, april 26, 2024
Home Review Ayon Skylla II dac

Review Ayon Skylla II dac

4
Ayon Skylla II voorkant

Eigenlijk is de benaming van de nieuwe Ayon foutief: de Skylla II is geen dac. Het is een voorversterker met ingebouwde dac. Dat maakt de Skylla II ineens veel interessanter, nietwaar? Een buizen voorversterker met 24 bit / 192 KHz dac: jummie!

Ayon Skylla II voorkant
Een behoorlijk apparaat, deze Ayon Skylla II. Gelukkig ook erg mooi afgewerkt: het is geen straf deze in het rek of in het meubel te plaatsen. Enige puntje vinden we de knoppen die niet stevig zijn en wat plastic aan doen als je ze gebruikt.

Wie Ayon Audio nog niet kent: het is een Oostenrijks high-end merk dat op moment van schrijven al meer dan twintig jaar audioproducten ontwerpt en fabriceert. Het merk leunt zwaar op het gebruik van buizen. Bij voorkeur triode in pure klasse A. En dan niet alleen in versterkers, maar ook in deze digitaal naar analoog omzetter.

Acht stuks
We hadden verwacht dat er twee buisjes per kanaal in de Skylla II zouden zitten. Maar blijkbaar was dat niet genoeg. In deze nieuweling zitten acht buisjes. Vier 6z4 buisjes voor de voeding en vier 6H30 voor de voorversterker. Erg fraaie modellen, als we Ayon Audio moeten geloven. In de handleiding staat zelfs dat ze het afraden deze voor andere modellen te verwisselen, omdat dit de balans uit het apparaat haalt.

Veelzijdig
De Skylla II is een zeer veelzijdig apparaat. We zijn wel gecharmeerd van de combinatie van een voorversteker met daarin een converter. Achterop het apparaat treffen we twee analoge lijningangen. Deze blijven echter niet analoog: de Skylla digitaliseert het signaal, waarna het lekker door een dac gaat. Het lijkt wel de omgekeerde wereld!

Ayon Skylla II achterkant
Dat is een behoorlijk rits aan aansluitingen! Niemand zal hier te kort komen…

Behalve de twee lijningangen, zien we een hele  rits aan digitale ingangen. Een tweetal coaxiale ingangen, een optische ingang, AES, I2S (cat-aansluiting) en usb. Kortom: de Skylla II mag dan ouderwets lijken door de aanwezigheid van buisjes: alles is vertegenwoordigd op digitaal vlak!

Burr Brown
De Skylla II meldt dat het 24 bit / 192 KHz kan upsamplen. De keuze is aan de gebruiker. De dac-chip is van het type 1704K, waarbij de K er niet voor niets staat: dit is de beste batch van deze chip die al uit 1998 stamt en eigenlijk helemaal niet meer verkrijgbaar is. Echter, Ayon wilde blijkbaar zo graag deze dac gebruiken, dat het een hele batch heeft opgekocht van deze mooie (en beroemde) dac. Om het nog mooier te maken: er zijn er vier gebruikt in ‘differential mode’, wat staat voor een soort gebalanceerde modus. Dat maakt het circuit natuurlijk duurder, maar het brengt veel rust in de weergave.

Echter, de 1704K met acht keer oversampling (en zonder filter!) is niet 24 bit / 192 KHz native: het is een 24 / 96 dac. Dat betekent dat er nog een truukje uitgehaald moet worden. Ayon gebruikt vóór de dac een sample rate converter die alles omzet naar 24 / 192. Om de 1704K wel een 24 / 192 KHz signaal te laten accepteren, maakt Ayon geen gebruik van de acht keer oversampling die de 1704K biedt. Daardoor zou de chip met hogere frequenties moeten kunnen werken (hebben wij begrepen). Kortom: er wordt niet overgesampled. Voordat het digitale signaal echter de dac ingaat, gaat het nog een keertje door de dsp. Een model van Seiko, wat tevens het volume regelt. En dat een dsp het signaal niet hoeft te verpesten, bewijst Ayon. Daarover later meer.

USB

Ayon Skylla II roostertjes
Ziet er leuk uit deze roostertjes. Na een paar uur spelen voel je goed warmte ontsnappen; ze zitten er niets voor niets.

De USB-interface accepteert signalen tot 24 bit / 96 KHz. Dat betekent dat de Skylla een modernere chip gebruikt en tevens asynchroon zijn werk doet. Dit geniet sowieso wel de voorkeur. Prettig is dat de usb-interface geen drivers nodig heeft. Het is een kwestie van inpluggen en spelen maar!

Bouwkwaliteit
Het mag duidelijk zijn dat de Ayon een bijzonder apparaat is. Veel ingangen, een gedegen digitale opzet én gebruik van buizen. We zien het niet vaak. Wat gelukkig ook wel goed zit, is de bouwkwaliteit. Het apparaat weegt tegen de 18 kilo. Mede door de ontzettend dikke aluminium behuizing en de grote voedingen.

Wat we wel een beetje jammer vinden, is dat de knoppen niet heel stevig aanvoelen. Ze lijken kunststof en zitten ook niet heel lekker stevig vast. Een detail dat je eigenlijk niet kan missen in de prijsklasse van 5500 euro. Knoppen zijn gewoon belangrijk.

En hetzelfde geldt voor de afstandsbediening. Hoewel deze keurig is uitgevoerd: lekker stevig en compleet, missen we overzicht. Alle knopjes zijn hetzelfde, waardoor we echt goed moeten kijken voordat we drukken. Wellicht denken sommigen nu: lekker belangrijk. En dat mag. We hebben het gewoon beter gezien. Minder elegant wellicht, maar wel overzichtelijker.

Super smooth
Bij buizen denk je aan warm openhaardvuur, sneeuw op de bomen en een lekker glas rode wij met wat Franse kaas of een lekker olijfje met knoflook. Tenminste, dat is waar wij aan denken bij buizenversterkers. Anderen denken wellicht aan fasereinheid, openheid, grootse beeldvorming en hoge rendement luidsprekers. Dat is de andere kant van het buizenverhaal.

Ayon Skylla II afstandsbediening
Puntje van aandacht: de afstandsbediening is wel mooi, maar niet echt prettig in gebruik.

De Ayon biedt zeker geen overmatige warmte. Wel als je boven de ventilatieroosters hangt, daar is het goed warm na een paar uur spelen, maar er is geen overmatige warmte  in de muzikale presentatie. De Ayon Skylla II biedt bovenal een zeer vloeiende weergave. Ook denken wij aan: openheid, ritme, strak laag en bovenal: muziek. We zijn echt verrast door de heerlijke vloei die de Skylla weet te bereiken. Zeker met de upsampling aan die nét iets losser lijkt te zijn in het hooggebied. Het haalt net wat randjes weg door de filtering te ontzien. Het verschil is zéér subtiel maar wel hoorbaar als je concentreert.

Pass of Ayon?
Om het interessant te maken, hebben we een vergelijk gemaakt met onze eigen referentie: de Pass Labs X2.5 waar een b-DAC aan gekoppeld is. En het is een eerlijk vergelijk. Immers: ze zitten ongeveer in hetzelfde prijssegment: de Pass kostte 5400 euro, de Skylla II is 5500 euro. Echter, die laatste heeft ook een dac aan boort en is in dat opzicht voordeliger.

Het is een lastig vergelijk. De Pass is echt een ander product met een totaal andere opbouw, al werkt deze ook compleet in klasse A. Maar daar houden de overeenkomsten ook wel op. De Pass is 100 procent analoog bijvoorbeeld. De Skylla heeft buisjes én is voor de rest digitaal van opzet. Maar goed: de klank. De Pass lijkt iets meer ingetogen te spelen: ietsje netter wellicht. Misschien is het iets meer natuurgetrouw. Maar betekent dat dat het beter klinkt? Nee, niet per-sé.  De Ayon maakt het middengebied weliswaar iets voller, maar daardoor krijgen vocalen en midbas iets meer kracht mee. En dat kan erg lekker zijn. Bovendien is het zeker niet overvloedig, zoals we eerder al melden. Het is subtiel, maar goed merkbaar. En wij vinden het wel prettig als we eerlijk zijn.

Ayon Skylla II
Klassiek uiterlijk, zeer modern innerlijk…. prachtig apparaat van contrasten en balans tussen mooie buizentechniek en moderne digitale technologie.

Deze extra duw is goed te horen bij de prachtige cd van Natalie Merchant: Ophelia. Als we die draaien, weet de Ayon wat meer gloed mee te geven. Het heeft hier een prettig effect, vinden wij. Het moet natuurlijk wel passen in de set. Kortom: de Ayon omarmt iets meer met muziek. Het wil de luisteraar iets meer behagen. De Pass is wat neutraler: geen poespas. Het is een keuze.

Conclusie
De Ayon Skylla is een prachtig apparaat. Het zit technisch goed in elkaar en Ayon Audio gebruikt mooie materialen. Klankmatig heeft de Skylla II ons wel bekoort. Met name vocalen weet de Ayon erg rijk en vloeiend weer te geven. Wellicht zelfs wat prettiger dan onze trouwe Pass Labs die het wat sterieler doet. Wat ons tevens bekoort, is de veelzijdigheid van de Ayon Skylla II. Lekker veel aansluitingen, een zeer gedegen digitaal circuit en een mooie prachtige buizen-voorversterker. Wat nou ouderwets? Deze Skylla is helemaal van deze tijd!

4 REACTIES

  1. Dag Jaap

    De intro van deze page is wel aardig: http://www.ti.com/product/pcm1704

    De PCM1740 kan 24/96 aan en 8x oversampling
    Dus een word clock op 96×8=768.
    Mogelijk kun je hem dan ook op 192 laten lopen maar dat laat ik graag over aan echte deskundige.

    USB class 1 (1998) gaat tot 24/96.
    Dat staat los van de synchronisatie.
    Tot voor kort werd dat vaak met een TAS1020 gedaan in adaptive mode.
    Benchmark DAC 1 USB (2007) is een aardig voorbeeld van een 24/96 adaptive mode USB
    Wat meer voorbeelden: http://thewelltemperedcomputer.com/HW/USB_DAC_Adaptive.htm

    • Dank voor de aanvulling!
      Ik heb de pagina gezien van TI. Daarom heb ik ook tussen haakjes gezet dat het volgens Ayon kan ;-). Ik dacht ook in eerste instantie: maar de 1704K is toch 24/96? Maar inderdaad: x8 = 768. Vandaar dat het wellicht ook tot 192 KHz kan zonder oversampling.

      Ik wist niet dat de Benchmark in adaptive mode liep. Leuk om te weten.

  2. De dac stuurt het geconverteerde signaal naar een dsp waar de filtering gebeurt.

    Lijkt mij stug.
    Een DAC converteert Digitaal naar Analoog.
    Een DSP chip=Digital Signal Processing werkt uiteraard uitsluitend en alleen in het digitale domein.

    De PCM1704 kan max 24/96 aan, ik vermoed dat voor de DAC de SRC plaats vind en waarschijnlijk worden alle inputs re-sampled naar 24/96

    De USB-interface accepteert signalen tot 24 bit / 96 KHz. Dat betekent dat de Skylla een modernere chip gebruikt en tevens asynchroon zijn werk doet.

    Nee, dat asynchroon verzin je zelf vrees ik.
    Ik kom het nergens in de website van Ayon tegen.
    Bedenk dat 24/96 al sedert jaar en dag in adaptive mode beschikbaar is.
    Wat zegt de USB prober?

    • Hey Vincent,

      Ik snap je opmerkingen. Ik heb het verkeerdom opgeschreven: stom. Het gaat eerst door een upsampler, dan door de dsp en dan door de dac. Overigens werkt de Skylla II echt in 24 / 192. Je kan kiezen. Wat ik heb begrepen, is dat de PCM 1704K zonder acht keer oversampling wél 192 KHz aan kan. Ik zal het nogeens checken bij Ayon hoe dat precies zit. Over de dsp: dat is een programmeerbare chip van Seiko. Ik kon er erg weinig over vinden, behalve dat je het ding zelf kan programmeren.

      De prober geeft asynchroon aan, ik zal dat nog even in het verhaal aangeven. Er waren toch ook geen 24 / 96 usb receivers in adaptive mode? Dacht dat dat alleen met asynchroon kon. (staat niet op de site, omdat daar de skylla II nog niet op staat. Je ziet daar versie 1. De tweede is een lichte update.

×