Mart Smeets, geboren als Martinus Jan Smeets, 11 januari 1947 te Arnhem. Iedereen kent Mart Smeets natuurlijk van Studio Sport. Logisch: sinds het begin der tijden, 1974, is hij het gezicht van Studio Sport. Al 38 jaren lang brengt hij jaarlijks een maand lang verslag van de Tour de France. Dat doet hij met deskundig en heel plezierig commentaar. Daar zijn wij Mart dankbaar voor. Wat veel Nederlanders niet weten, wij als audio-liefhebbers natuurlijk wel, is dat Mart een doorgewinterde muziekliefhebber is. En die kennis en muziekbibliotheek van Mart, zijn wij misschien nog wel het meeste dankbaar voor! We lezen: For the Record.
For The Record is een radioprogramma dat 17 jaar lang, in de nachtelijke uren op Radio 2 te horen was. Hebt u het nog nooit gehoord, geen vrees. Er zijn nog uitzendingen te beluisteren. Gewoon online, op de site van de VARA.
Maar terug naar For The Record. Want het programma kenmerkte zich door minder bekende muziek te draaien. Muziek die je eigenlijk nergens op de Nederlands radio te horen is of was. De muziek was van alle tijden: nieuw en oud. De nadruk lag op het muzikale karakter en niet de commerciële onzin. Het programma werd door Mart Smeets en Leo Blokhuis in elkaar gezet en gepresenteerd.
Leo die ook het voorwoord heeft geschreven, vertelt over de geweldige jaren dat ze samen het radioprogramma hebben gemaakt. “Er is niets dat mensen zo bindt als muziek” schrijft Leo Blokhuis. Zeker niet als je 23 jaar lang, 52 programma’s van 2 uur per jaar, een prachtig radioprogramma neer zet. We kunnen ons zo voorstellen dat Mart, de Yoda in het geheel was. En Leo de jonge Luke Skywalker. Een persoon waarvan wij weten, dat het vandaag de dag, ook één van Nederlands grootse muziekgoeroe’s is.
Autobiografisch
In het boek bespreekt Mart artiesten en bands die bijzonder, special of gewoon genoemd moeten worden. We vinden ook autobiografische stukken. En laten we daar even bij stil staan. Want hoewel wij hebben genoten van het boek en de muziek, zijn de persoonlijke stukken van Mart echt geweldig om te lezen. Zonder al te veel spoiler alerts te geven, willen we wel een stukje uitlichten.
Het hoofdstuk “En altijd weer die bakken vol muziek” gaat eigenlijk over muziek verzamelen. Hoe kom je er aan? Mart heeft eigenlijk niks met streamen en bluetooth. Gewoon vinyl en cd. Maar de voorkeur gaat wel uit naar vinyl. Want zoals Mart zelf zegt: ‘Een lp heeft een warmer geluid. Punt uit.” Maar cd’s zijn veel makkelijker om mee te nemen. Zeker als je heel de wereld over reist.
Mart vertelt over hoe er vroeger in huize Smeets naar muziek werd geluisterd. Hij noemt Louis Armstrong, Kurt Edelagen en Gibert Bécaud. Niet te vergeten Vera Lynn. Zijn ouders draaiden vooral veel klassieke muziek. En op 1 januari je kop houden als er vanuit Wenen de Radetzkymars klonk.
Van deze verhalen genieten wij misschien wel het meeste. Mart neemt over bepaalde onderwerpen geen blad voor de mond en dat waarderen we.
Even wat namen
Het boek staat natuurlijk bol van de muziek. Mogen we wat artiesten en muziek noemen? Ja dat mogen we. Want u gaat muziek luisteren. En vandaag de dag is dat makkelijker dan ooit. Mart noemt een artiest of band waar wij nog nooit van gehoord hadden. Wij pakken Tidal (of Spotify) erbij. Terwijl wij lezen wat Mart schrijft, horen we de muziek. Dus we weten ook meteen wat Mart bedoelt als hij ergens naar refereert. En dat is wel een groot voordeel van de 21ste eeuw. Sorry Mart, maar dat lukt niet met vinyl.
Een paar namen: Status Quo, Ray charles, Ray LaMontagne, Yusuf Islam, Leonard Cohen en The Chambers Brothers. Dit is slechts een kleine greep uit en enorme lijst.
Heel netjes begint de bespreking van de muziek met een kleine foto van de artiest of band. Vervolgens krijgen we wat achtergrondinformatie te lezen. Dat draagt alleen maar bij aan de manier waarop wij of u naar de muziek luistert. Maar zeker hoe dit wordt geïnterpreteerd. Heel belangrijk!
Mart heeft overal een mening over. Voorbeeld, The Eagles. Zoals Mart ze omschrijft; “Het is zonovergoten, soms dromerige, vaak lekker in het gehoor liggende countryrock die nergens naar toe gaat en toch licht boeit.” Met het commentaar van Mart, dat soms humoristisch is of een scherp randje heeft, leest het complete boek zo weg. Een lekkere zondagmiddag met de uiteraard de bij behorende muziek aan.
Ja mooi was die tijd… 😉
Maar ehh, er is (was) iets nieuws qua radio-programma.
Want al jaren lang klagen Smeets en Johan Derksen dat er niets meer van die ‘Americana’ muziek, zoals we dat nu noemen, gedraaid wordt op de gewone radiozenders.
wat quotes van het radio-forum…
“Mart Smeets, Jan Donkers, Vincent van Engelen (van de KRO vroeger), Leo van der Goot (Veronica), Harry de Winter, Johan Derksen en Rob Stenders gaan programma’s maken voor 40up Radio van Harry de Winter. Was zojuist te horen bij Jinek waar Mart Smeets te gast was. Wordt leuk! Hopelijk wordt dit station ook weer wat populairder want het is nog wat ‘onder de radar’ allemaal. Vanaf 1 maart”
“Harry de Winter en ik hadden het al jaren over het ontbreken van een zender met de ‘betere’ pop, blues, rock en soul. Waar ook ruim baan is voor albumtracks. We zijn er dan maar eens aan begonnen.”
Ofwel, 40UP radio. Te vinden via KX FM van Rob Stenders.
http://www.robstenders.nl/radio-tv
Wilco…wat een gouden tip!! meteen aangezet en draait nog steeds.
TOP!
Bedankt voor het delen! Ben meteen oude afleveringen gaan streamen en ga zo kijken of mijn boekhandel nog een copy voor me heeft liggen!
Ook van te smullen: http://www.johnpeelarchive.com/
Hi Hank,
Laatst bij de wereld draait door een stuk gezien over John Peel. Inderdaad om van te smullen!