donderdag, maart 28, 2024
Home Review Primephonic klassieke streamingdienst

Review Primephonic klassieke streamingdienst

3

Voordelen

  • Prettige app met goede zoekfuncties
  • Mogelijkheid playlists te downloaden
  • Goede geluidskwaliteit
  • Uitgebreide catalogus die groeit

Nadelen

  • Metadata kunnen uitgebreider
  • Geen Roon-integratie
Aanbod
App
Weergave
Prijs
Primephonic

Inleiding

Inhoud

Vriend en vijand zijn het er inmiddels over eens dat Spotify de muziekindustrie heeft gered. Hoewel wij als audioplatform een voorkeur hebben voor streamingdiensten als Tidal en Qobuz die lossless en high res audio aanbieden, vinden we stiekem Spotify wel heel erg fijn als interface. Het werkt gewoon prettig, snel en sinds Spotify de loudness heeft uitgezet, is de geluidskwaliteit verrassend goed…. Maar wat als u vooral klassiek luistert? Wij bekijken Primephonic. Een dienst, specifiek voor de liefhebber van Klassiek. 

Spotify (en overigens ook van de andere bekende platforms), focust vooral op popmuziek. Wie graag naar klassieke muziek luistert zoekt op andere criteria. Denk aan componist, uitvoerende artiest, orkest, compositie. En het aanbod aan klassieke muziek is bij de genoemde streamingdiensten buitengewoon mager. Een ander probleem is de lengte van klassieke muziek in relatie tot de vergoeding. De bekende streamingdiensten werken met vergoeding per track; bij een symfonie die 45 minuten duurt zijn er echter slechts drie ‘tracks’ die als zodanig worden afgerekend aan de artiest. Een vergelijkbaar pop-album telt 12 tracks. Tel uit je verlies als klassieke componist of artiest.

Dat moet anders, dachten de mensen die Primephonic oprichtten. Met Amsterdam als basis gingen ze aan de slag met een nieuwe zoekmachine die qua metadata is gericht op het zoeken en vinden van klassieke muziek. Tweede pijler is dat de muziek in zo hoog mogelijke kwaliteit wordt aangeboden. En de derde pijler het verdienmodel; Primephonic werkt met ‘pay per second’ om het hiervoor geschetste probleem waarbij per gestreamde track wordt betaald, te ondervangen. Hoe langer een stuk wordt beluisterd, des te hoger de vergoeding.

Het Amerikaans-Nederlandse Primephonic was tot medio juni 2019 nog alleen beschikbaar in Nederland, de VS en het Verenigd Koninkrijk. Op het moment van schrijven is het bereik inmiddels geheel Europa; een wereldwijde ‘uitrol’ van Primephonic staat in de planning.

De uitdaging

Het wereldwijde marktaandeel van klassieke muziek in termen van muziekverkoop (geluidsdragers, downloads) is 5%. Als u dat niet veel vindt, dan schrikt u helemaal van het aandeel klassieke gestreamde muziek in relatie tot het totaal aan streaming muziek: dat is slechts 1%. Een goede zaak dus dat Primephonic zich als doel heeft gesteld om hier iets aan te doen. En we denken ook dat het hier een nieuwe doelgroep betreft. Liefhebbers van klassieke muziek kopen nog altijd CD’s en zullen het aantrekkelijk vinden om veel uitvoeringen van een bepaald stuk te kunnen beluisteren.

3 REACTIES

  1. Ik heb zelf sinds een tweetal maanden Primephonic. Mijn ervaringen zijn:

    positief:
    – goede thematische opzet van catalogus
    – veel muziek van goede kwaliteit

    te verbeteren:
    – ontsluiting via BluOS en andere streamingmogelijkheden (zoals Roon)
    – achtergrondinformatie over album of muziekstuk is niet aanwezig
    – diverse belangrijke labels worden gemist, met name de meer gespecialiseerde kwaliteitslabels (MDG)
    – als orgelliefhebber mis ik veel relevante opnames

    Kortom primephonic kan een waardevolle toevoeging zijn ten opzichte van bestaande diensten, maar moet nog wel flink aan de slag om de nadelen weg te werken. Uiteraard hebben ze ook abonnee’s nodig om deze verbeteringen mogelijk te maken. Dat is voor mij de doorslag geweest om mij aan te melden.

    • Beste Wim van Dijk,

      Een label als MDG (vooral bij orgelliefhebbers in trek, met name door het contract dat Ben van Oosten heeft met deze firma) is bij geen enkele streamingdienst te vinden. Dus dit valt Primephonic niet aan te rekenen. Er zijn nog labels die zelfstandigheid hoog in het vaandel hebben. Behalve voor MDG (ongeveer 500 producties) geldt dit bijvoorbeeld voor Hyperion (toch zo’n 2000 -erg interessante- producties) en Linn Records (ongeveer 400). Vooralsnog wint een goede eigen collectie het nog steeds van de streamingdiensten. Of ga eens langs de Centrale Discotheek in Rotterdam; daar ben ik nog nooit teleurgesteld.
      Met vriendelijke groet

  2. Door het aanbod klassieke muziek bij diensten als Spotify “buitengewoon mager” te noemen (zie bespreking hierboven) trapt men in een groot vooroordeel. Spotify, Qobuz en anderen hebben een gigantisch aandeel klassiek. Je moet er wel even de tijd voor nemen om het te vinden. Alleen labels als Hyperion, MDG en Linn zul je niet vinden, maar deze vind je óók niet bij Primephonic. En voorzover ik het kan beoordelen heeft Primephonic sowieso behoorlijk het nakijken.
    Toen de “inauguratie” van deze dienst werd aangekondigd op dit forum (28-09-2018) maakte ik al gewag van het feit dat vele componisten, vooral uit de Angelsaksische hoek, behoorlijk onderbelicht zijn. En dat is nog steeds niet veranderd. De symfonieën van Arnold Bax (welke ik hogelijk waardeer) zijn alleen maar in de versie van David Lloyd-Jones voorhanden. (Naxos) Hoewel dit goede uitvoeringen zijn, zijn de versies van Bryden Thomson (Chandos) en Vernon Handley (eveneens Chandos) veel beter. En deze zijn in de catalogus van Primephonic afwezig. Althans, ik kan ze niet vinden. Bij Qobuz bijvoorbeeld vind je deze moeiteloos. De symfonieën van Eduard Tubin (Estland) kan ik niet vinden. De complete werken van Frank Bridge olv de door mij zeer gewaardeerde Richard Hickox kan ik niet vinden. Hubert Clifford levert geen enkele treffer op en zo kan ik nog wel even doorgaan.
    Nee, vooralsnog kom ik als klassiek-liefhebber beter aan mijn trekken bij Qobuz, welke ook een voortreffelijke geluidskwaliteit levert en in veel gevallen (helaas niet alle) een inkijk geeft in het booklet. Maar ik blijf het met veel belangstelling volgen.