Concullega’s
Inhoud
We luisteren dus naar de intro van Billie Jean. Op een goede DAC/versterker kunnen we horen hoe accuraat deze informatie wordt verwerkt. In het beste geval schrikt u zich de ****** en denkt u dat uw woofer is gescheurd; een minder precieze DAC laat dit minder scherp horen. Op de Shanling klinkt Billie Jeans bas lekker gruizig, uiteraard afhankelijk van de hoofdtelefoon die we eraan koppelen.
De M0 laat een mooie soundstage en precisie in plaatsing en klankkleur horen; een groot verschil nemen we waar in vergelijking met de Audioquest Dragonfly Red DAC. Laatstgenoemde houdt het geluidsbeeld dicht bij het hoofd. De vele effecten die op Billie Jean staan blijven op hun plek, terwijl deze bij de Shanling M0 lekker de ruimte krijgen. Dan de FiiO X1 II. We kunnen hier kort over zijn. Deze is in gebruiksgemak, formaat, gewicht en geluid de mindere van de Shanling M0. Bovendien heeft de X1 nog steeds geen werkende gapless weergave, ook niet sinds de laatste firmware update.
Latency
Eigenlijk kwamen we maar een vreemd fenomeen tegen bij het testen, namelijk een grote vertraging als we de M0 als DAC gebruikten en een film bekeken. Het geluid loopt dan ver achter op het beeld, zo ver dat lip sync nauwelijks mogelijk was. Vergeleken met andere DAC’s was deze vertraging bij de M0 erg groot, soms meer dan een seconde. We hebben hier niet echt een verklaring voor.
Dag Frank,
Ja, puur vanuit geluidskwaliteit is de Shanling M0 beter dan de AQ Dragonlfy Red. Zal ook liggen aan de nieuwere DAC in de M0. Batterijduur M0; afhankelijk van het gebruik, buitentemperatuur en volume 8-10 uur. Wat ook prettig is, is dat de standbyfunctie erg weinig energie kost. En na een door de gebruiker in te stellen aantal minuten schakelt de M0 uit. Weer inschakelen is een kwestie van seconden. Het efficiënte besturingssysteem van de M0 met de adequate batterij zorgen voor een lange speelduur.
Dan de vraag hoe ik als muzikant naar muziek luister. Je krijgt een paradoxaal antwoord…
Op het podium is het geluid namelijk verre van ideaal. Dat geldt zowel voor klassieke als lichte/pop musici. Stel je bent Altviolist in een orkest. Achter je zitten blazers hun ding te doen, links de contrabassen en voor je de cello’s. Met een beetje pech staat de percussie ook op minder dan 3 meter afstand. Je bent al blij als je jezelf en je mede altviolisten hoort. Daarom is een dirigent zo belangrijk, niet alleen voor de maat en inzetten, maar ook voor de afstemming van dynamiek binnen het orkest.
In een band is het op het podium niet anders. Je bent afhankelijk van de monitors en hoe deze zijn afgesteld. De drum die altijd domineert (kan deze overigens niets aan doen). We hebben wel eens een optreden gehad waar we op het podium een top-geluid hadden. Eindelijk! Tot we de feedback kregen dat de eerste set vanuit de zaal dramatisch slecht te horen was. Veel muzikanten (klassiek en pop) dragen oorbeschermers tijdens optredens, of in ear monitors. Tot zover natuurgetrouwe live weergave vanaf het podium.
Musici horen dus tijdens een uitvoering ook maar een deel van de muziek. Dat neemt niet weg dat ik als pianist een idee heb over hoe een piano zou moeten klinken. En wat ik wil horen als ik een piano of vleugel opneem of wil versterken. En geloof ik ook meer in de simpele natuurwetten dan in tweaks en trucs. De dynamiek van een concertvleugel die 3 meter lang en 2 meter breed is, is nu eenmaal anders dan een baby-vleugel van 1.20 meter. Met andere woorden” wil je groots geluid, dan heb je forse luidsprekers nodig en nog belangrijker; een versterker met veel vermogen en controle.
Ik probeer thuis te luisteren naar muziek net zoals (hopelijk) ieder ander en zo min mogelijk analytisch te zijn. Voor je het weet, ben je alleen maar aan het zoeken naar wat er ontbreekt, beter kan, etc. Dat kan zijn via een streaming speaker, of soms ook gewoon het geluid uit de iMac (best wel redelijke speakers hoor). En als ik goed wil luisteren voor werk of ontspanning, heb ik mijn eigen muzikale bubbel met een hoofdtelefoon. Daardoor kan ik soms laagjes horen die ik eerder niet opmerkte. Ik heb vaak nummers gearrangeerd of moeten uitzoeken/ontleden in akkoordenschema’s. Daardoor ga je als vanzelf gelaagd luisteren. Hoe loop de baslijn, waar zijn de overgangen, wat is de structuur van een nummer? Maar ik weet dat veel collega’s-niet-muzikanten in de audiowereld ook op die manier met muziek bezig zijn. Een audio-apparaat is daarmee eigenlijk evengoed een instrument of onderdeel van de keten als een muziekinstrument.
Ik denk dat de kern van mijn antwoord is: goede muziek kan mij raken, ook als het uit een slechte autoradiospeaker komt. Maar om het goed te horen en opnieuw te beleven, voegt een geode opname en weergave enorm veel toe aan het muziekplezier. Je herkent vast wel de situatie dat je in de verte op straat muziek hoort die aantrekkelijk klinkt. Je loopt erop af en het wordt steeds harder en duidelijker. Uiteindelijk sta je op 3 meter van de artiesten en je geniet. En je geniet nog meer als hun geluid goed is geregeld.
Dank voor deze vraag, heeft mij ook weer even aan het denken gezet!
Hallo Yung, duidelijk verhaal. Kwaliteit kan dus wel degelijk voor een betaalbare prijs. Zou je de M0 boven de Dragon fly red verkiezen als het puur om geluidskwaliteit gaat? Hoe zit het met de batterijduur van de M0? Indien aangesloten op een laptop krijgt het voeding van de laptop? Hopelijk meer van dit soort kleinere (mobiele) en verrassende produkten te lezen van jouw hand. Hoe luister jij als muzikant thuis naar muziek. Je weet natuurlijk goed hoe een instrument ‘live’ klinkt. Ben je daar bv. op gefocussed en speelt dit mee in je oordeel? Ben ik wel benieuwd naar hoe muziek luisteren bij een muzikant werkt.