De Sound
Inhoud
Hoe moet je een product beschrijven dat eigenlijk geen kleur kent? Want wie de Sonnet Morpheus aansluit zal merken dat deze zo vanzelfsprekend speelt dat het direct het gevoel geeft dat het gewoon zo hoort. Er is geen merkbare kleuring, vergroting of verkleining van het stereobeeld of andersoortige hoorbare invloed. Geen scheutje room, extra peper, zout of wellicht een ‘zure bom’.
Groter
Nu zijn de Pavane en nog meer de Adagio al bijzonder fraaie, prettige producten met weinig eigen klankkleur. De enige signatuur die we kunnen benoemen is wellicht het R2R (Resistor to Resistor / ladderdac) ‘NOS’ gevoel. Wij vinden het bijzonder prettig. NOS – Non Over Samping – geeft een natuurlijkheid in het middengebied die we erg zijn gaan waarderen. Stemmen klinken gewoon heel puur. Oversampling dacs klinken vaak net even anders in dat spectrum. Maar terug naar het onderwerp.
De Adagio en Pavane zijn dus al goede producten met – vinden wij – een fijne sound. Echter merkten we dat het op gebied van stereobeeld anno 2020 beter kan. Er zijn dacs in een lagere prijsklasse die gewoonweg beter presteren op gebied van stereo-imaging. Is het een reden om direct de boel in te ruilen? Nee. Zeker niet. Lees dus even verder.
Gelukkig zit Ruijtenberg niet stil. En we hebben kunnen horen dat de Morpheus weer helemaal bij is op gebied van imaging. Direct na de eerste noten van Anette Askvik horen we dat het beeld kamervullend is en lekker om ons heen kruipt. De stem staat heel krachtig recht voor ons. Prachtig in proportie. Elke puf en zucht is te volgen. Heel indrukwekkend.
Nu willen we hier wel wat details plaatsen. We hebben namelijk voor de test een mooier netsnoer aan de Adagio gekoppeld. En dat was zéér goed hoorbaar. Met name in – jawel – de imaging. Het loont dus écht daar aandacht aan te besteden. Want met een NRG-1000 van Audioquest komt het beeld veel mooier los van de speakers. Toen we echter de Morpheus van een NRG1000 gingen voorzien… sja…. dan gaat die ook nog een forse stap verder. Kortom: de Sonnet Morpheus is op gebied van stereo-imaging een klap beter dan de Adagio en Pavane. Puik werk.
Balans
Wat we merken bij de rest van de test-tracks – Vultures, John Mayer, diverse tracks van Massive Attack, Muse en Steven Wilson,Amy Winehouse (MQA)… etc – is dat er een uitstekende balans is in resolutie, diepte, klankkleur en snelheid. De Morpheus is ongekend snel en laat écht meer horen dan de Adagio, maar het stoort niet. Dat is mede doordat de converter gewoon niet voor spektakel gaat. Het spettert niet, overrompelt niet en probeert ook niet zaken mooier te maken dan dat ze zijn. Het speelt gewoon muziek. What goes in, comes out.
Nu klinkt dat heel logisch. Maar wij hebben gemerkt dat dit helemaal niet gewoon is. Elke dac in onze dac-test heeft een eigen signatuur. De een meer dan de ander. We merken duidelijk dat de ene producent meer voor neutraliteit gaat dan de ander. En elke fabrikant heeft zo zijn visie op hoe ze deze neutrale weergave kunnen bereiken. Wij denken dat Cees Ruijtenberg een interessante methode toepast bij zijn eigen NOS dac-modules.
MQA
Tenslotte even een korte notitie omtrent MQA. De Morpheus is een NOS-dac. Er valt dus niets te corrigeren aangezien er geen filter in de dac zit. Wij hebben van Amy Winehouse de MQA track gespeeld en dat klinkt uitstekend. Ook andere MQA opnames klinken prima. Denk aan de nieuwe James Bont soundtrack. We kunnen niet echt oordelen, aangezien de masters nog weleens verschillen. Maar de module werkt.
Ik ben inmiddels tot aanschaf overgegaan van de Morpheus. De eerste week klonk hij nog wat analytisch en ielig, maar dat trekt met de dag bij. En wat een mooi gelaagd podium zet deze DAC neer. Geweldig mooi! Jaap heeft de Morpheus uitstekend beschreven, ik ervaar hem precies zoals in de review. Dat wordt een blijvertje!
Super! Prachtproduct!
Ik twijfel tussen de Metrum Jade (met DAC3) en deze Sonnet Morpheus, voor gebruik met mijn Ambre (die heb ik al). Heeft iemand de Jade (met DAC3) vergeleken met de Morpheus?
Zag net een utube van goldensound die jitter aan het meten is. O.a, met de hermes. Blijkt dat vooral de usb veel jitter veroorzaakt, ook als die niet is aangesloten. Hermes met adagio via I2S zou dan wel eens veel beter kunnen presteren omdat er geen USB meer in de buurt is
USB is sowieso jittergevoelig.
Ik heb een vraag over de Morpheus.
Is het ook mogelijk om hem te laten spelen over een geïntegreerde versterker? En … wat doe je dan met de volumeregeling op de Morpheus? Moet je die dan naar 0 draaien of zo? Als dat zo is wat gebeurt er dan als je op je versterker volume geeft en per ongeluk ook op de Morpheus?
Beste Jan,
Ja. Dat kan zeker. En inderdaad: gewoon volume open en klaar is Kees. Als je beide regelingen gebruikt, is er niets aan de hand.
Bedankt voor het snelle antwoord.
Nog even voor mijn duidelijkheid. Als je tegelijkertijd volume geeft op morpheus en op mijn geïntegreerde versterker dan kan dat dus. Geef je dan niet veel te veel signaal naar je speakers en of naar de versterker?
Nee hoor… dat is geen probleem. Vol open stuurt de Morpheus 2 volt uit. Net als een bron. De voortrap kan dat gewoon aan.
Ik heb hem ook met mijn eigen voorversterker gebruikt. Je kan de Morpheus op elke volumeinstelling in een fixed mode zetten. Dan reageert hij niet meer op de afstandbediening. Bij mij heeft de voorversterker dezelfde afstandbediening als de Morpheus: allebei zachter of harder 🙂
Ik vond de Morpheus het mooiste op 0.
Er zit wel iets ‘doms’ in de Morpheus, als de stroom eraf gaat wordt het geluid automatisch omlaag gezet, helaas blijft de fixed modus wel aan. Moet je die er dus eerste afhalen, volume helemaal naar boven en weer vast zetten. Maar hoe vaak doe je dat…
Ik denk er ernstig over na om er eens eentje op proef aan te vragen, ik ervaar af en toe wel een ‘hard’ randje met de Adagio + Forte, misschien is de Morpheus
iets vriendelijker.
De Adagio – en ik denk ook de Forte – heeft geen randje. Ik heb geen randje thuis met de AVM’s en DALI. Ook op kantoor niet gehoord. Ik zou het elders zoeken. De Morpheus gaat dat – gok ik – niet oplossen. Check de kabels en akoestiek eens. Of je energievoorziening. Denk aan de Isotek Aquarius ofzo.
Bij goede opnames alles dik in orde maar van zodra het opnames zijn die wat fors zijn in het midhoog/hoog is het soms minder aangenaam, maar tja, wat ‘goes in, goes out’ en dan nog de JMR Abcisse speakers met hun bandtweeters leggen er nog een beetje de nadruk op
Jep… Maar weet dat de Morpheus hetzelfde doet: crap in, crap out…
Uw Dali’s zijn ook wel wat zachtaardiger dan mijn JMR’s vermoed, lang geleden eens Dali gehoord, is mij altijd bijgebleven
Dat klopt. Maar de Epicon laat zeker veel horen. Een ribbon kán pittig zijn. Ook door vervorming.
Vandaag Audiquest Slip 14/4 vervangen (test) met simpele Inakustik Premium 4mm2 en probleem met ‘hard randje’ weg + laag stukken beter
Hoppa. Fijn!
Hallo Jaap in jou filmpje vertel je dat rechtstreeks mooier is dan met de pass labs,heb je dat geprobeerd met de dac bovenop de pass labs?
Rik
Hallo Jaap in jou filmpje vertel je dat rechtstreeks mooier is dan met de pass labs,heb je dat geprobeerd met de dac bovenop de pass labs?
Nee… Zelfde positie. Maar klopt. Direct is puurder.
Ik vraag dit omdat ik nogal slechte ervaring heb met stapelen.
Is ook niet ideaal.
Ik stream met een Ambre van Metrum en draai cd’s maar ik speel ook nog met vinyl.
De sonnet is ook een preamp,maar dus wel alleen voor digitale inputs.
Heb ik dus pech om deze in te zetten?
Ik speel nu met een Denon PMA-2500ne,deze heeft alle aansluitingen dus wel.
Ik wil in de toekomst best gaan upgraden met mijn systeem maar wat is dan de beste mannier?
Wat het beste is, is afhankelijk van vele zaken. Met vinyl is bijna altijd een pre-amp nodig. Dus dan valt een Sonnet Morpheus af, tenzij je een A/D-converter er tussen gaan plaatsen.
Geweldig van Sonnet om een stapje hoger te presteren met deze Morpheus DAC dan de kostbaardere Metrum toppers. Het display komt vaak op de laatste plaats. Vaak onleesbaar vanaf de luisterplek. Ook niet echt nodig maar wel handig om de gekozen input snel van afstand te onderscheiden zoals bijv. met een pictogram die een specifieke kleur heeft voor een bepaalde input. Ook handig en vaak kwaliteit verhogend als gekozen kan worden om na een commando het display automatisch dooft. Een handige AB met een ruime gebruiksafstand die onder verschillende hoeken werkt is ook fijn. Zijn geen ‘essentials’ en weet niet of de laatst genoemde items in de Morpheus zitten maar zijn wel comfort verhogend.
De afstandsbediening is echt een klap beter dan de vorige. Display uit heb ik eerlijk gezegd niet gezien. Maar ik kan me niet voorstellen dat het display invloed heeft op de prestaties. Het lijkt bijna op E-Ink…
Dag Jaap
Gewoonlijk is het de media player de MQA uitpakt m.a.w. van een 24 bit / 44 kHz wordt een 24 bit / 88 gemaakt.
Als een DAC de watermark van MQA tegen komt dat gaat hij up-samplen en minimum phase filters gebruiken. Beide lijken mij niet aan de orde bij een NOS DAC.
Rest de vraag wat die MQA module dan wel doet?
Alleen uitpakken?
Enig idee?
Klopt helemaal Vincent. Ik denk dat de module meer een soort bevestiging is dat er MQA binnen komt. Ik kan me écht niet voorstellen dat het verder veel doet.
Een module van €200 om enkel te zien dat er MQA binnenkomt en er verder niet mee doet dan het ‘tonen’ lijkt mij sterk
Het doet echt niet zoveel. Maar Azië vraagt erom… ;).
Top, nu nog een opvolger voor de Ambre en ik zie beide hier al broederlijk naast elkaar staan. Een goede stroomkabel aan de Adagio en dus ook deze neuweling is het zeker waard.(aan de Ambre en Forte ook trouwens)
Opvolger Ambre komt, weet ik toevallig. 😉
Yep, die komt zeker