Home Review Weiss DAC501 converter – streamer – preamp

Review Weiss DAC501 converter – streamer – preamp

0

Voordelen

  • Zéér veelzijdig
  • Mooi gemaakt
  • Neutrale, rustige klank

Nadelen

  • Volumeregeling niet lossless(?)
  • Filters voelen als een gimmick

Prijs: € 7999

Bouwkwaliteit
Inzetbaarheid
Weergave
Prijs
Weiss DAC501

De Sound

Inhoud

De Weiss DAC501 is een uiterst neutrale, bijna bescheiden converter / streamer / pre-amp. De weergave is zeer inzichtelijk, gebalanceerd en detailrijk. We hebben tijdens onze multitest-stream prima kunnen vergelijken met de Sonnet Morpheus als de Pavane (via de XP-12). En beide creaties van Cees Ruijtenberg spelen groter en wat warmer dan de Weiss. De Sonnet geeft het grootste plaatje en naar ons gevoel ook de hoogste resolutie.

Nu lijkt groter en warmer beter. Maar dat is maar de vraag. Want wie de eerlijkste weergave zoekt, bijvoorbeeld voor studiowerk, is niet altijd op zoek naar een ‘lekkere’ sound. Die wil precisie en neutraliteit. En er moet lang naar te luisteren zijn. Waarmee uw redacteur niet wil zeggen dat Sonnet of Metrum niet neutraal speelt. Of vermoeiend is om naar te luisteren. De NOS-creaties van Cees spelen wel degelijk heel goed en bijzonder eerlijk. Vocaal werk komt altijd ‘binnen’ via een Metrum of Sonnet. Een kracht die lang niet alle dacs bezitten.

We hebben echter het gevoel dat de Weiss elke track wel meer ‘nailed’ als het gaat om interpretatie. Keer op keer krijgen we het gevoel dat het gewoon klopt. Keer op keer denken we: ‘oh ja…zo ja…’. Hij speelt met de overtuiging dat hij gewoon weet hoe het moet. Elke lijn is gemakkelijk te volgen. Mede door de absolute rust die de dac uitstraalt. En dat is knap. Waar dat precies in zit, is heel lastig te verwoorden. U moet het eigenlijk gewoon horen. Dat kan onder meer door een keer in te haken op de Live Stream reviews die we – als alles goed gaat – maandelijks gaan plannen.

Filtertjes

Dan zijn er nog de filters. Die wij meer zien als een gimmick. Denk aan Vinyl-emulation. Wat overigens écht klinkt als vinyl… gek genoeg. Dan de de-esser die zéér effectief scherpte weghaalt zonder in te boeten op resolutie. Wederom erg knap. De equalizer idem: het zal prima werken in ruimtes waar wat vervelende room-modes zitten. Meet wel voordat met de EQ aan de slag gaat. Anders gaat u als een blinde te werk, wat nooit echt goed resultaat zal geven. Dat is in ieder geval onze ervaring. Tenslotte is er nog cross-talk cancellation. Dat filter moet crosstalk elimineren bij binaural opnames via een gewoon speakersysteem. Door de afstand van de speakers en de breedte van het hoofd in te geven, rekent de dac uit wat het moet doen om het binaural effect te behouden via een gewoon stereosysteem. Gaaf, maar wederom een beetje een gimmick.

We hebben nadat we de filters hebben getest vooral genoten van de uitstekende dac-kwaliteiten. Roon werkt feilloos, UPnP idem (we hebben geen verschil kunnen horen) en ook als we de Ambre aan de Weiss koppelen horen we een meer dan uitstekende reproductie van muziek.

Volume

Nu is er wel één dingetje wat ons is opgevallen: als we het volume regelen via de Weiss, zien we in Roon dat het niet langer lossless is. We hebben Daniel gevraagd hoe dat zit:

Alpha: I noticed that ROON mentions that the signal path is not lossless, because of the volume control. Is that true?

Daniel Weiss: This is correct. If you rise the volume to 0.0dB then it changes to lossless. Anything else than 0.0dB changes the bits.

Niet bit-perfect dus. Maar bits ‘veranderen’ hoeft niet te betekenen ‘bits weggooien’. Wij horen geen compressie of artifacten als we zachter spelen. Er moet wel een slim algoritme achter deze regeling zitten. Toch is de implementatie van Sonnet / Cees Ruijtenberg mooier. Daar wordt gewoonweg de referentiespanning van de dac aangepast. Slim. En 100% verliesloos.